Een bonte verzameling muzikale hoogstandjes
40 jaar Landgraaf feestelijk gevierd door strijkorkest Locatelli, gemengd koor Musica vincit, en de solisten Livia Hage, Sandarijn Hilkhuijsen en Gwen van Genderen.
In de aula van het gastvrije Eijkhagencollege is er zaterdagavond heerlijk gemusiceerd door Strijkers, zangers en pianisten.
Locatelli, het huisorkest van het Eijkhagencollege opende met de ouverture “De barbier van Sevilla”. Livia Hage werd vervolgens begeleid in het prachtige “Ombra mai fu”. Slechts één regel had Händel nodig: Nooit was er een schaduw van een plant liever, aangenamer, zoeter” emoties aan te wakkeren. Paul Witteman koos dit muziekstuk als afscheidsgroet aan het luisterend en kijkend publiek van zijn jarenlange succesvolle programma Podium Witteman. Livia gaf het publiek het gevoel zelf te genieten van de bezongen schaduw.
Met de “Cantique de Jean Racine” mengde Musica vincit zich in de muzikale happening. Dit prachtige diep doorleefde muziekstuk werd prachtig gezongen en begeleid door Locatelli onder leiding van Augustine Boshouwers.
“Heb het leven lief”, een lied dat Liesbeth List prachtig heeft vertolkt, werd gezongen door een bestuurslid van Locatelli: Sandarijn Hilkhuijsen. Het publiek was enthousiast en vooral de oud-docenten en medewerkers van het Eijkhagencollege, want het was een oud-leerling van Eijkhagen die hier een speciale kant van haar kunnen liet horen. Dat deed ze even later in het programma met “Inspiratie” een lied dat vooral door Mathilde Santing bekend is geworden. Prachtig gezongen en in beide liederen begeleid aan de piano door Gwen van Genderen, die overigens ook de tweede stem voor haar rekening nam.
Tussen de twee liederen zong Musica vincit, begeleid door Pavlina Heckmanns aan de piano, het bekende “Josuah fit the batlle “Prachtig vierstemmig met de nodige verrassende effecten. Het lied “For the beauty of the earth” herinnerde ons in zijn welluidendheid aan de opdracht de aarde in zijn schoonheid te continueren, maar vooral dankbaar te zijn voor wat de Schepper ons gegeven heeft. “Lord of all, to thee we raise, this our joyful hymn of praise.”
Na het luchtige “gloeiwormpje” van Paul Lincke door de strijkers kwam er vlaai op tafel en vond er een geamuseerde ontmoeting van de bezoekers plaats in de docentenkamer van het Eijkhagencollege.
Na de pauze openden Locatelli en koor met het gevoelvolle “The Rose” van de Noor Ola Gjeilo. Als er ooit sprake was van het samensmelten van instrumenten en zangstemmen dan was dat hier het geval. Ons levensritme wordt bepaald door de seizoenen en ieder seizoen heeft zo z’n eigen opdrachten. In het koor was duidelijk het ritme dat ons leven bepaalt voelbaar.
Livia Hage zong vervolgens het “Ave Maria”, een intermezzo uit de opera Cavalleria rusticana.
Met “The flower of beauty” en het “Amigos para siempre” maakten de strijkers en zangers duidelijk dat ze muzikaal een vriendengroep vormen. En dat was ook de bedoeling van “Landgraaf verbindt!”
Met de tango “Adiós muchachos” excelleerde Locatelli nog eenmaal onder leiding van Ingrid Holleman.
De toegift bestond uit het onvermijdelijke “Wie sjoan os Limburg is”. Dat een enkeling Limburg verving door Landgraaf deed vooral de aanwezige wethouder Alex Schiffelers erg goed.
Nog een opmerking over het schitterend uitgevoerde programmaboekje.
Het watermerk bestond uit een tekening met kleurpotlood door Marion Pauw (meisjesnaam Holleman), lid van het koor Misica vincit. Zij legde zelf de symboliek uit van de tekening die door Marions en Ingrids Moeder bedoeld was om op haar overlijdensbrief te staan.
